علائم و نشانه های هپاتیت الکلی
علایم این بیماری عبارتند از:
احساس ناخوشی،
بزرگ شدگی کبد،
ایجاد مایع در شکم (آسیت)
افزایش خفیف تست های خونی کبدی.
هپاتیت الکلی ممکن است به صورت خفیف، یعنی تنها با افزایش مقادیر آزمایش های کبدی تا التهاب شدید کبد توأم با ایجاد زردی و نارسایی کبد متغیر باشد. موارد شدید با تیرگی شعور یا ترکیبی از افزایش مقدار بیلی روبین و طولانی شدن زمان پروترومبین (یکی از آزمایش های انعقادی) مشخص می شوند.
میزان مرگ و میر، ۵۰% طی ۳۰ روز از شروع این بیماری است. هپاتیت الکلی ممکن است در بیماری کبدی و سیروز الکلی روی دهد. این بیماری منجر به سیروز نمی شود ولی در مصرف دراز مدت الکل شایع تر است. در بیمارانی که به مقدار مفرط الکل می نوشند احتمال بروز هپاتیت C بیشتر است.
بسیاری از داروهای درمان هم نه تنها تاثیری در درمان هپاتیت ندارند بلکه می توانند موجب بروزبیماری شوند که تعدادی از آنها عبارتند از:
آلوپورینول، آمی تریپتیلین (داروی ضدافسردگی)، آمیو دارون (داروی ضد بی نظمی قلب)، آتوموگزتین، آزاتیوپرین، هالوتان (نوعی گاز ایجاد کننده بی هوشی). قرص های هورمونی جلوگیری از بارداری، ایبوپروفن و ایندومتاسین.
